Ik voel me verbonden met alles dat is!

Het is bijna 21.00 uur, ik zit buiten op het terras.
Ik kijk rond, adem enkele malen diep in en uit.
Ik voel me rustig en verbonden met mezelf en alles om me heen.

In de verte zie ik de bergen, nu in de schemering
Donker en golvend.
Rustig en krachtig.
Ik voel me verbonden met de bergen. Ik voel me rustig en krachtig.

Ik zie de lucht, de wolken met hun kleurschakeringen, aangebracht door de ondergaande zon.
Het avondrood is prachtig en doet me denken aan zachtheid en liefde.
Ik voel me verbonden met de wolken, de zon en het avondrood.
Liefdevol en zacht wil ik zijn.

Plotsklaps vliegen er twee vleermuizen, vrij dichtbij.
Ze dartelen en duikelen.
Het lijkt wel of ze spelen en elkaar achtervolgen.
Waar de een vliegt, vliegt de ander.
Speels en vrolijk.
Ik voel me verbonden met de vleermuizen.
Daar waar jij gaat ga ik ook. Speels en vrolijk als een kind wil ik zijn.

Dan zie ik 4 vogels een duikvlucht maken.
Ze vliegen achter elkaar, snel en behendig.
Ze vliegen schijnbaar recht op hun doel af, zonder angst of vrees.
Ik voel me verbonden met de vogels.
Ik weet mijn doel en daar ga ik naar toe, in rust en vertrouwen.

In de verte zie ik de zee
Nu, een glad groot donkerblauw deel van mijn blikveld vullend.
Als ik goed luister hoor ik  haar ritme.
Altijd aanwezig, de ene keer hoge golven en woest,
dan weer kalm en rustig en soms zelfs bijna stil en zo glad als een spiegel.
Ik voel me verbonden met de zee.
Ik ben de ene keer energiek en bruisend,
dan weer kalm en steeds meer in rust en balans.

Wat een prachtige avond.
Ik ben dankbaar voor alle indrukken en boodschappen die ik ontvangen heb.
Ik ben dankbaar en blij dat ik met al mijn zintuigen kan genieten van alles wat er is.
Ik voel me verbonden met alles en iedereen.

Dank je wel.