Toen ik 16 was wilde ik zo graag 23 jaar zijn. Dat leek me het summum. Ik vond het sowieso heerlijk om ouder te worden. Want met het stijgen der jaren klom ook mijn zelfvertrouwen en voelde ik mij beter. Zo rond mijn 48e levensjaar ontstond er een kleine doch niet onbelangrijke aanvulling op mijn denken. Het leek wel of de tijd enorm versnelde en ik zag het getal 60 al rap naderen. Een gevoel van ‘ik moet alles uit het leven gaan halen wat erin zit’, kreeg voet aan de grond. Niet dat het leven na mijn 60e ophoudt, maar toch!
Liefdevolle omarming
Ik heb nooit problemen gehad met het fysieke ouder worden. Ik accepteer dat mijn lichaam haar jeugdigheid geleidelijk aan verliest. Rimpels en wat slapper wordende huid her en der omarm ik zo liefdevol mogelijk. Aan mijn lijf geen polonaise in de vorm van plastische chirurgie, fillers of botox. Ik wil het uiterlijk, dat bij mij en mijn leeftijd past. De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen, dat ik een aantal jaren geleden mijn oogleden heb laten corrigeren. Deze ‘hingen’ dusdanig in de weg, dat ik er hinderlijk last van had.
Mevrouw en U
Inmiddels ben ik enigszins gewend aan het feit dat jongeren me al enige tijd aanspreken met ‘Mevrouw’ en ‘U’. Alhoewel ik me gelijktijdig afvraag wat het is, dat zij mij zo hoffelijk benaderen. Is het dan toch mijn uitstraling :-)? Meestal reageer ik meteen met: ‘Zeg maar Claire en jij hoor’. Dat voelt beter. Toch vind ik mijn huidige leeftijd (57 jaar) een zegen. Waarom? Nou heb je even? Er zijn heel wat redenen te benoemen.
Het zijn de kleine dingen …
Ik geniet veel meer van de kleine dingen die ik vroeger vanzelfsprekend en gewoon vond. Mijn ervaring is, dat juist in de kleine eenvoudige zaken geluk te vinden is. Als ik in de natuur ben, dan neem ik alles veel beter in mij op dan voorheen: Kleuren, geuren, geluiden, energie en het zonlicht. Momenteel beleef ik veel plezier aan de prachtige herfsttinten.
In het bos voel ik me veilig en geborgen. De bomen lijken hun takken beschermend om mij heen te slaan. Het is alsof ze fluisteren: ‘Het is okay, alles is goed’. Er heerst een fantastische energie. Wat geweldig, dat de natuur mij dit biedt.
Ik vind het heerlijk om te fietsen en de wind langs mijn gezicht te voelen. Ook bewonder ik graag de prachtige unieke Hollandse wolkenluchten. Die zijn er in Spanje niet. Daar is juist de felblauwe hemel weer zo bijzonder. Een wilde zee met hoge golven daagt me uit om weer kind te zijn. De ene keer springend in een hoge golf en de andere keer door me mee te laten drijven.
Het rauwe enigszins schurende gevoel van zand onder mijn voeten tijdens een strandwandeling ervaar ik ook als bijzonder prettig.
Kortom, ik word er gewoonweg blij van en tank energie.
Uiterlijk vertoon
Ondanks het feit, dat ik het fijn vind om er goed uit te zien, wordt mijn voorkomen minder belangrijk. In de achterliggende jaren heb ik geleidelijk aan veel uiterlijke vertoon over boord gegooid. Het startte met natuurlijke ongelakte nagels. Ik had geen zin meer in die wekelijkse heisa van oude opgebrachte nagellak verwijderen, opnieuw lakken en drogen.
Een tweede stap was het kortwieken van mijn lange vingernagels. Eerlijkheid gebied me te zeggen, dat het ook enigszins ingegeven werd doordat mijn nagels regelmatig scheurden en/of afbraken. Een volgende stap was het achterwege laten van rouge en make up. Niemand heeft er ooit een opmerking over gemaakt, dus klaarblijkelijk was het sowieso niet nodig geweest.
Ingegeven door de wetenschap, dat het gebruik van deodorant door bepaalde onnatuurlijke toevoegingen ongezond is, leidde tot eliminatie ervan. Dat vond ik wel spannend. Mijn ervaring? Ik ben geurloos en ruik gewoon naar mezelf. Dit omdat ik ‘schoon’ eet en genoeg water drink en kruidenthee drink.
Naast make up en persoonlijke verzorging heeft mijn wijze van kleden ook een verandering ondergaan. Liep ik vroeger altijd op hakken, word ik nu al moe als ik naar hooggehakte schoenen kijk. Ik kies meer en meer voor comfortabel schoeisel en gemakkelijke draagbare kleding. ‘Wie mooi wil zijn moet pijn lijden‘, mij niet meer gezien.
Rust en wijsheid
Wat ik vooral fijn vind aan het ouder worden is de rust en wijsheid die zich in de achterliggende jaren ontwikkeld heeft. Ik hoef niet meer zo nodig de beste te zijn. Het is goed zoals ik ben. Ik ben niet meer ‘hennetje de voorste’. Ook vind ik het niet meer zo nodig om ongevraagd mijn mening te geven aan ieder waarvan ik denk dat hij/zij het nodig heeft.
Het besef, dat het leven veel meer is dan geld verdienen en carrière maken is inmiddels diep doordrongen in mijn systeem. Het wil niet zeggen, dat ik doelloos ben of nooit meer (hard) zal werken. Het betekent gewoonweg, dat ik plezier en welzijn boven succes prefereer.
Gelukkig bevind ik mij in de luxe positie, dat ik rust kan nemen wanneer ik het verkies. Het afgelopen jaar heb ik bewust een time out genomen en dat heeft mij heel goed gedaan. Vele inzichten zijn in deze periode tot mij gekomen. Naast duidelijkheid over de weg die ik wil bewandelen. Het is voor mij de weg van de moeiteloosheid oftewel de TAO. Hetgeen betekent, dat ik steeds meer handel vanuit leven in het NU. Mijn leven vullen met doelen, plannen en actieplannen is daarmee verschoven naar de achtergrond. Wat een verandering. Ik weet mijn hoofddoel en laat de invulling over aan moment en dat wat zich intuïtief aandient.
Overgave en loslaten
Ik durf me eindelijk over te geven en mijn leven simpelweg te leven. Mijn angst om controle te verliezen is verdwenen. De touwtjes in handen willen hebben is voorgoed voorbij. Wat een vrijheid. Ik sta pas aan het begin van deze weg. Natuurlijk stap ik nog wel eens in ‘oud gedrag. Geen probleem. Een raket vliegt ook niet in een rechte lijn naar de maan.
Ik heb van niets spijt in mijn leven. Het is gegaan zoals het moest gaan. Ik ben van alles wat ik heb meegemaakt sterker geworden. Een beetje jammer vind ik wel dat ‘de wijsheid’ die ik nu ervaar niet ietwat eerder is ontstaan.
Ik daag je uit
Ja, ik daagje uit. Hoe jong of oud je ook bent. Doe met mij mee. Kijk welke banden jij in jouw leven hebt gecreëerd en ontketen je. Je kunt het! Ga je de uitdaging aan?
Mijn passie is om jou, de ondernemende vrouw, de weg te tonen naar moeiteloos welzijn. Ik weet dat het voor eenieder die dit wil mogelijk is. Het gaat erom een eerste stap te zetten. Doe je mee?
Liefs
Claire