Ik vind het heerlijk om mijn gedachten te verwoorden op ‘papier’. Ik geniet van het schrijven op zich en van het delen van inzichten die ik heb opgedaan. Het digitale papier is geduldig en dat is mooi.
Niet iedereen houdt echter van lezen, voor sommigen is het prettiger om iemand te horen en/of te zien. De techniek staat voor niets en ik kan er gelukkig gebruik van maken. Daarom heb ik de stoute schoenen aangetrokken en besloten om wekelijks, in principe elke maandag, mijn blog artikelen te ondersteunen met een video.
Bloopers
Ik heb zojuist de eerste video gemaakt, na 5 eerdere pogingen, is het gelukt. Het is best een uitdaging. Ik wil natuurlijk ‘mooi’ in beeld, netjes spreken, niet te veel ‘uhhhh, zeggen, een logisch verhaal vertellen, niet te lang of te kort praten en ga zo maar door.
Ondanks het feit dat het geen ‘life-opname’ is, was ik toch zenuwachtig. Dat is vreemd, voor wie en wat ben ik dan nerveus? Na enig nadenken betrapte ik mij erop dat ik flink wat eisen aan mezelf stelde. Dat is natuurlijk niet handelen vanuit liefde voor mezelf, daarmee doe ik de titel geen eer aan. Deze eerste video heet namelijk: ‘Liefde de kapstok voor moeiteloos welZIJN’.
Dus na de 5e poging, besloot ik om vanuit relaxtheid en zachtheid voor mezelf te acteren. Het hoeft niet perfect want het gaat namelijk om de boodschap. En zie daar binnen enkele minuten was ik klaar en tevreden. Kan het allemaal beter en mooier? Beslist. Is dat belangrijk? Nee, zeker niet.
Hartelijke groet
Claire
